Onze wereld verschuift, van een lineaire naar een geconnecteerde wereld. Informatie is overal. Voorspelbaarheid is passé. 60% van de beroepen die we nu kennen, zullen binnen 20 jaar niet langer bestaan. 100 000 leerlingen volgen momenteel een studierichting die op de arbeidsmarkt niet langer relevant is. Omwentelingen in de wereld gebeuren met de snelheid van het licht. Digitaal is het nieuwe normaal. Leren gebeurt in de cloud. Hiërarchie wordt vervangen door zelfsturing.
Hoe groeien en ontwikkelen we in dit nieuwe wereldbeeld ? Hoe maken we keuzes in deze complexe realiteit ? Door méér te doen van waar we goed in zijn en plezier aan beleven, en door onze uniciteit te verbinden met die van anderen. Door ons netwerk uit te breiden en te versterken. Door te werken vanuit vertrouwen en innerlijk weten …
En wat is jouw kompas bij je reis door deze geconnecteerde wereld ? Wat wil je écht gaan doen ? Met wie ? Waarom ? Welk pad maak je voor jezelf ? Welke keuzes maak je ?
Hiervoor heb je een sterk innerlijk kompas nodig. Daarom ontwikkelde The Future Generation het Keuzekompas ®, jouw gids bij het maken van dagelijkse keuzes. Het is bij wijze van spreken jouw hoogstpersoonlijke “handleiding”.
Het is een overzicht van:
jouw waarden;
Jouw energiebronnen;
Jouw dromen of doelen;
De dingen waar je meer wil mee doen of net niet;
De omgevingen die voor jou kloppen of net niet
Jongeren gebruiken het kompas om leerkeuzes te maken; volwassenen zetten het in bij job- of loopbaankeuzes. Maar ook persoonlijke keuzes rond bv relatievorming of levensinvulling krijgen richting dankzij een helder Keuzekompas®. Het versterkt ook jouw veerkracht; het helpt je rechtop te staan wanneer het leven jou een slag uitdeelt.
Laat dit kompas nu net iets zijn dat we niet echt sterk hebben ontwikkeld in onze wereld. Op scholen vertellen we onze kinderen vaak waar ze niet goed in zijn en waar ze moeten aan werken. Maar waar zijn ze zo goed in dat dit misschien de rest van hun leven zal vullen ? Media vertellen ons wat we moeten denken, kopen, vrezen, … Maar wat willen we zelf ? Bedrijven hebben de organisatiedoelen, functiebeschrijvingen en bedrijfsstrategieën netjes uitgedacht, maar hoe past dat bij wat je zelf in de wereld wil zetten ? …
Infosessie over het Keuzekompas®
Ook bedrijven ontdekken steeds meer het nut van het Keuzekompas®. Het is een zeer geschikt instrument om:
Het zelfsturend vermogen van mensen in organisaties te verhogen
De veerkracht van medewerkers te versterken
Andere keuzes te maken rond leren en ontwikkelen
“Moetivatie” te vervangen door motivatie
Teams te bouwen rond werkplezier en flow
…
Samen met mijn collega’s van Notice the Difference! zijn we dit volop aan het implementeren bij één van onze klanten: de gesprekken met de medewerkers die ingestapt zijn (en dat is de overgrote meerderheid), leveren telkens weer mooie momenten op, met nieuwe inzichten en verhelderingen en dus finaal bewustere keuzes, die kracht geven.
Wij organiseren ook regelmatig infosessies voor mensen uit het bedrijfsleven die meer willen leren over de (methodologische) grondslagen van het Keuzekompas® en die de toepasbaarheid ervan in hun eigen organisatie willen onderzoeken.
Eerstvolgende infosessies:
Datum: dinsdag 22/8/2017, 13:30u-17:00u
Plaats: de Binnenwereld, Adegem-Dorp 23b, 9991 Maldegem
Spreker: Jan De Keyser, methodiekontwikkelaar van het Keuzekompas®
In de Metro-editie van 2 mei (ja, lang geleden maar daarom niet minder actueel) werd uitvoerig ingegaan op het begrip en vooral het belang van loopbaancoaching. Een verzameling van interessante kennis en getuigenissen van zowel burgers en loopbaancentra. Ik vat het graag voor je samen, mocht je het gemist hebben.
Rechtdoor of toch maar die afslag?
Loopbaanbegeleiding houdt in dat een ervaren coach je ondersteunt in het carrièrepad dat je bewandelt. Blijf je hetzelfde pad bewandelen? Neem je beter een afslag? Wil je de andere richting uit? Of ga je volledig off-road? Als loopbaancoach heb ik me met veel plezier verbonden aan My Future Works. We geloven sterk in de inside-out aanpak: hoe kunnen we de coachee helpen om zijn job zo te boetseren dat deze maximaal aansluit bij zijn talentportfolio? Samen met de coachee gaan we op zoek naar zijn/haar ikigai.
Drempel verlaagt
Loopbaanbegeleiding kent de laatste jaren een echte opmars. Dit is vooral te wijten aan de intrede van de gesubsidieerde loopbaancheque sedert 2013. Ben je inwonend in Vlaanderen of Brussel en werk je als zelfstandige of in dienstverband, dan heb je recht op zo’n cheque. Het financiële aspect is dus geen drempel meer. Ook openen steeds meer gemandateerde loopbaancentra hun deuren, net als My Future Works. Hier speelt VDAB een grote rol. De coaching wordt in alle opzichten meer toegankelijk voor het grote publiek. In 2015 zetten ruim 30% meer personen dan in 2014 de stap naar een loopbaancoach om samen een oplossing te zoeken op onbeantwoorde carrièrevragen. En de eerste indicaties voor 2016 duiden op een verdere toename van het succes.
Weg met taboes: train je talentspier
Loopbaancoaching was vroeger voor velen een taboe, vandaag wordt het al vaker omschreven en ervaren als persoonlijke ontwikkeling. Een heuse stap in de goeie richting, vinden wij bij My Future Works. Toch willen we mensen nog meer aansporen om een loopbaancoach onder de arm te nemen bij werkgerelateerde hindernissen. Om de taboe volledig uit de wereld te helpen werken wij vaak samen met huisartsen. Als contactpersoon en klankbord voelen zij aan wanneer doorverwijzing naar een jobcoach nuttig is.
Iedereen weet wat rugspieren, armspieren of dijspieren zijn, maar hoorde je al ooit van talentspieren? Wanneer de spieren versterkt moeten worden is het vanzelfsprekend dat je doorverwezen wordt naar een kinesist. Dergelijke ervaringen worden zonder veel moeite gedeeld. Echter, wanneer het om psychologische of gevoelszaken gaat is het al heel wat stiller. Daarom refereren we graag aan een talentspier: het is een probleem als een ander, waar samen met de daartoe bevoegde persoon of organisatie een oplossing voor gevonden wordt. Niets om je over te schamen!
Gun jezelf dus ook een loopbaancadeau. Het najaar is een mooie periode om even stil te staan, net zoals de natuur ook stilvalt en zichzelf recycleert. Zet vervolgens je goede voornemens om in actie en kom met ons praten. Zowel ikzelf als mijn collega’s ontvangen je met open armen en een warm hart.
Wanneer ik loopbaancoachings doe is één van de oefeningen om de talenten te spotten de ‘speelgoedoefening’. We vragen dan aan onze coachee: ‘waarmee speelde je als kind? En hoe speelde je?’ We focussen bij voorkeur op de periode voor 12 jaar, jaren waarin het spelen nog heel onbewust gebeurt en niet beïnvloed wordt door wat vrienden er van zouden denken of wat dan ook. Het is opmerkelijk hoeveel van je talenten eigenlijk op dat moment al zichtbaar waren…
En dus begon ik hier laatst ook over na te denken voor wat mijn eigen kinderen betrof. Over de ene heb ik al wel eens wat geschreven. En jawel, als kleuter reed hij al af en aan met een kruiwagen in onze tuin om tuinwerken uit te voeren. Liefst alleen, of met papa. Of hij ging aan de slag in de zandbak (en bij meter en peter was die zandbak wel heeeeel groot want daar was een paar honderd meter serres beschikbaar) om nieuwe inrichtingen te maken, gangen te graven, paadjes te leggen. Een creatievemaker is immers graag met zijn handen bezig en ziet op die manier graag iets ontstaan. Van verjaardagsfeestjes was hij niet wild, wegens te veel kinderen, met Playmobil bouwde hij nieuwe werelden waarin ridders, piraten, soldaten en de occasionele postbode zij aan zij het gevecht aangingen met wilde dieren en krokodillen met vervaarlijk geopende bek. Alweer, graag alleen of met zijn broer. Veel meer volk moest daar niet bij zijn. Tractoren, bulldozers, kranen en vrachtwagens, liefst met oplegger, waren/zijn altijd in de buurt. Een trouwe vriend voor wie in zijn kringetje geraakt, leeft hij zich nu nog het liefst uit in het met zijn handen bezig zijn. Wie zijn vertrouwen krijgt, is waarschijnlijk een vriend voor het leven.
Er loopt er echter nog eentje rond in dat Rubensveld. Of ver daarbuiten, want de wereld is zijn speelterrein. Die had (en heeft) liefst veel vrienden bij de hand en dicht in zijn buurt. Verjaardagsfeestjes waren pas leuk als de ganse voetbalploeg kon komen en wanneer hij als de bendeleider van de groep de rest op sleeptouw kon nemen. Steppen in een park is pas leuk wanneer de auto vol zit om er naartoe te rijden. Groepsdier en samenbrenger: een dynamische combinatie! Als jong kind steeds op ontdekking, liefst buiten de eigen tuin. Met de vastberadenheid van een topsporter voor de activiteiten waarvan hij zich had voorgenomen erin uit te blinken (voetballen, skiën, snowboarden, een werkje voor de juf) en met dezelfde vastberadenheid om er niks voor te doen wanneer het een activiteit betrof die hem niet interesseerde (zo vertikt hij het nog regelmatig om hoofdletters te gebruiken want ‘da boeit nie’). Een echt groepsdier dus, dat uitblinkt wanneer hij dat wil … en dat energie krijgt van lichamelijk bezig zijn (bewuste beweger). Waar hij ook voor koos, hij wilde er de beste in worden en de complimentjes die hij ervoor kreeg, daarvoor deed hij nog zo hard zijn best (zichtbare presteerder).
De puberteit kan het talent van kinderen wat verdoezelen. Externe factoren en invloeden worden belangrijk, de zoektocht naar ‘wie ben ik?’ en ‘hoe verhoud ik mij tot mijn vrienden?’ zorgt er vaak voor dat pubers hun talent wat miskennen of wegstoppen. Maar het komt altijd terug bovendrijven, als je het wil zien.
Zo werd ik afgelopen weekend teruggeworpen naar mijn eigen kindertijd toen ik het boek van Brigitte Ballings las (‘een stap terug. Ik denk er niet aan’ – www.brigitteballings.be). Ze beschreef hoe ze zich realiseerde dat ze als kind eigenlijk altijd aan het lezen was, steeds in de weer was met boeken of pennen, of ‘les’ gaf aan een klasgroepje poppen…
Flashback 1: ik ben een jaar of 10, ik zit in de zetel, ons ma staat tevergeefs op me te roepen vanuit de keuken en ik… ik ben helemaal verloren in mijn boek, hoor niks of niemand om me heen. Alleen de realiteit van mijn boek bestaat.
Flashback 2: alle poppen op een rijtje en eentje moet wat apart zitten (ze heet Karin, want op school was er een stout meisje en dat heette ook Karin). Pop Karin was stout en kreeg dus straf van de juf. Ik dus, de juf bedoel ik.
Flashback 3: ik zit in mijn kamertje en maak een stripverhaal, dat nooit het zonlicht zal zien, dat nooit iemand heeft gelezen, behalve ikzelf. En intussen leer ik mezelf als rechtshandige ook links schrijven. Het zou zomaar kunnen dat ik mijn rechterarm breek… en dan moet ik toch nog altijd kunnen schrijven?
De woordkunstenaar, de meetrekker, de groeimotor, … ik heb ze allemaal kunnen integreren in wat ik nu doe. En dat maakt me blij en gelukkig. Wat ik nu mag doen, sluit vele malen beter aan bij wie ik ben dan wat ik vroeger deed, al heb ik al mijn functies met veel goesting opgepakt. Er komt alleen vroeg of laat een moment dat een mens zich afvraagt: wat wil ik nu eigenlijk écht doen? Wie ben ik? En hoe kan ik dat nog meer worden?
En jij, hoe speelde jij als kind?
Ook je talenten ontdekken: bij My Future Works vind je zeker een coach in jouw buurt, die jou daarbij kan helpen.
Je kind helpen zijn of haar talenten te ontdekken: ontdek dan The Future Generation, uniek in zijn soort.
27 april 2016coaching, coachingvormenReacties uitgeschakeld voor IntervisieCoaching op het Brussels Coach Café: 15 maart 2016Els
Samen met Nadja Talpaert en Veronika Wuyts was ik op 15 maart te gast in Brussel op het Coach Café, georganiseerd door Johan Verheven, voor een presentatie over IntervisieCoaching (www.intervisiecoaching.be) . Er was veel geïnteresseerd volk. Eerder dan een droge presentatie te geven, kozen we voor de belevingsaanpak. Al snel na de introductie verdeelden we de groep in 3 subgroepen om elk met een zelf gekozen intervisiemethode aan de slag te gaan met de leervraag van één van de deelnemers in de groep. Het resultaat was alweer verbluffend : al heel snel bereikte elke groep een zodanig niveau van veiligheid en vertrouwen (allemaal coaches onder elkaar droeg hier zeker toe bij) dat pertinente vragen gesteld konden worden en de leervraaginbrenger tot introspectie en zelfinzicht werd gebracht. Wonderlijk toch hoe IntervisieCoaching een groep van gelijkgestemden al snel tot een dieper niveau van leren kan brengen.
Daarom is het ook zo’n mooie manier om duurzaam leren te bevorderen in organisaties. In de komende weken starten we weer bij een aantal nieuwe klanten trajecten op. En hopelijk mogen er nog velen volgen. Interesse om zelf te ontdekken of IntervisieCoaching iets voor uw bedrijf zou zijn ? Neem dan gerust contact met ons op voor een vrijblijvend gesprek.
Wat is IntervisieCoaching.be ? Een enthousiast samenwerkingsverband tussen Nadja Talpaert, Katrien Rommens, José Hendrikx, Veronika Wuyts en ikzelf om intervisie als zuivere leermethode in de Belgische markt bekend te maken en bedrijven en hun medewerkers te laten ervaren hoe deze unieke vorm van groepsleren het lerend vermogen kan vergroten op een duurzame wijze. Nieuwsgierig : klik dan hier door : www.intervisiecoaching.be
In Adegem, of all places… daar ging het gebeuren. Brainstormen met een doel, en vooral met een missie. Een missie om toch een heel klein beetje de wereld te helpen veranderen, een steen(tje) te verleggen in de rivier, te beginnen in Vlaanderen. Loopbaancoaching 3.0…
Mogen werken als loopbaancoach is dankbaar werk. Zo dankbaar dat het vaak niet eens als werken aanvoelt. ‘Choose a job you like, and you will never have to work in your life.’ Confucius wist het toen al , en die mens is toch al lang dood. Het is fijn wanneer coachees doorheen de loopbaancoaching onvermoede talenten ontdekken, voor het eerst sedert lang durven dromen en daar vervolgens acties durven aan te verbinden. Kleine maar oh zo betekenisvolle stapjes die hen voetje voor voetje dichter bij hun doel, missie, droom brengen.
En tegelijk is het doodjammer te merken dat mensen vaak al tijdens hun jeugdjaren de kiem van die droom in zich hadden en er toch nooit hebben durven voor kiezen. Niet zelden begint het met de keuzes die men maakt tijdens de schoolloopbaan. Want wanneer krijgen jongeren de kans om hun echte talenten te ontdekken? Door wie worden ze echt begeleid in die zoektocht naar wat hen uniek maakt, energie geeft en goesting om dan al die keuzes te maken die hen misschien jaren later zullen behoeden voor dofheid, apathie of burn-out? Eindtermen, leerplannen, permanente evaluatie en examens… het hele systeem is (nog al te vaak) gericht op het reproduceren van kennis die op dat moment relevant wordt gevonden, althans door een aantal slimmeriken die dat zo hebben beslist. En daarmee bedoel ik zeker niet dat voor een vak als pakweg Geschiedenis of Aardrijkskunde geen plaats meer zou zijn in een curriculum. Tuurlijk wel, graag zelfs. Het gaat over de manier waarop onze kinderen worden begeleid en gecoacht om te ontdekken waar hun sterktes liggen, van welke activiteiten ze energie krijgen en wat dit mogelijk zou kunnen betekenen voor studie- en professionele keuzes.
Op die mooie zomerdag begin juli werd misschien wel geschiedenis geschreven… Want net op dit terrein ligt onze kracht. Hoe mooi zou het niet zijn mochten we ook die jonge doelgroep kunnen bereiken, rechtstreeks en via hun begeleiders (ouders, leerkrachten, monitoren)? Met programma’s die hen in hun leefwereld aanspreken, en met tools die voor hun begeleiders onmiddellijk bruikbaar zijn. En zo de taal van het talentdenken meer ingang laten vinden in ons dagelijkse leven. Die toekomstige generatie staat er alvast voor open, dat ervaren we nu al in contacten met hen. Een van mijn zonen verwoordde het ooit treffend: ‘Maar papa, kies dan voor een beroep dat je wel graag doet. Hoe triest is het niet om dat niet te doen, je hebt nog zoveel jaar te werken.’ Zelf volgt hij intussen zijn hart en buikgevoel. De creatieve maker die hij is kiest voor de studieloopbaan die bij hem past en hem energie geeft.
Onder die dikke eik kwamen we dus samen. De kring was groot, het enthousiasme navenant. Vele ideeën werden getoetst, niet op hun haalbaarheid, maar wel op hun trekkingskracht. Wat een mooie dingen leverde dat op! Loopbaancoaching 3.0 komt eraan: de kracht van dit netwerk van loopbaancoaches van My Future Works (www.myfutureworks.be) met een droom is onvermoed sterk.
Ik geloof erin, ik zet er mee mijn schouders onder. En de nieuwsgierigheid van de lezer van dit artikel wordt weldra bevredigd 🙂
Laatst kreeg ik de kans om voor een aantal klanten van HDI (Handel, Diensten, Industrie- een sociaal secretariaat met kantoren in Aalst en Gent – www.hdi.be) een infomoment te verzorgen over burn-out. De aangepast wet op de psychosociale risico’s is immers al een tijdje een feit. Kleinere werkgevers hebben echter vaak geen idee hoe ze deze wet kunnen toepassen in hun omgeving. Laat staan dat ze zichzelf als een mogelijke kanshebber voor burn-out zouden zien. Toch wijzen wel meer cijfers in die richting: Het Steunpunt Innovatie en Arbeid achterhaalde bijvoorbeeld dat bij zelfstandige ondernemers de kans op burn-out groter is dan bij werknemers. Het is niet moeilijk om dat te begrijpen.
Burn-out treft vaker bevlogen mensen die doorschieten in hun enthousiasme en passies en maar blijven gaan, gaan, gaan… soms tot ze keihard de muur in gaan.
Burn-out wordt in de hand gewerkt wanneer er onvoldoende waardering is (99% van de mensen die symptomen van burn-out vertonen, geven dit als de hoofdreden aan). De zelfstandige ondernemer staat vaak alleen, heeft niet altijd een klankbord, moet alleen opboksen tegen alle obstakels die hij tegenkomt op zijn weg en krijgt niet altijd waardering voor waar hij mee bezig is.
Daarom koos ik tijdens de infosessie niet enkel te focussen op hoe ze burn-out symptomen kunnen herkennen en bespreekbaar maken bij hun medewerkers maar wou ik hen ook zelf wat tips meegeven om er zelf uit te blijven. Als trouwe lezer van mijn blog wil ik jou deze natuurlijk niet onthouden.
Wanneer je continue dagelijkse spanning ervaart zonder ontspanning dan spreken we van chronische stress. In je lichaam vertaalt zich dat door de productie van cortisol wat op termijn allerlei schadelijke effecten heeft: je immuunsysteem verzwakt, je krijgt lichamelijke klachten, je kan niet meer slapen, … Wanneer je niet ingrijpt ga je richting overspanning en uiteindelijk misschien zelfs naar een burn-out.
Een burn-out is dus eigenlijk een signaal van je lichaam dat het welletjes is geweest, dat het lichaam niet meer mee wil. Het is een beschermingsmechanisme, een soort van resetting, de stekker eruit en opnieuw beginnen …
De oplossing = het verlagen van je stressniveau dus: ontspanning
Breng jezelf op verschillende momenten tijdens de dag tot rust
Door een paar minuten diep in en uit te ademen: tel bij het inademen tot 4,5,6 (bouw geleidelijk op) en doe hetzelfde bij het uitademen
Laat je kin op je borst zakken, sluit je ogen en rol je hoofd van links naar rechts. Kom niet verder dan je schouders, het is niet de bedoeling je hoofd helemaal rond te draaien. Da’s trouwens helemaal niet goed voor je gewrichten. Bang voor de vreemde blikken van je medewerkers of collega’s? Het toilet is de perfecte dekmantel.
Beweeg Kies een sport die bij je past en beoefen deze regelmatig. Laat een drukke agenda je niet verleiden tot het annuleren van je sportbeoefening. Dat is net de vicieuze cirkel waar je uit wil raken. En lukt het even totaal niet: maak dan elke dag een kleine wandeling: ga zelf een broodje kopen, ga naar toilet op een andere verdieping, doe een kleine boodschap. En geniet van dit momentje dus zet het niet op een lopen want ‘ik heb geen tijd en ik moest al terug geweest zijn !” Stap je rustig: tel je stappen (zo denk je niet aan iets anders) of zeg in je hoofd ‘links’, ‘rechts’ telkens je een voet vooruit zet.
Neem een middagpauze Eet samen met een collega je boterhammen op, ga even weg van je werkplek, maak een kleine wandeling (twee vliegen in één klap, zie tip 2) en maak er geen halve (en ook geen hele) overlegmeeting van. Simpel, makkelijk te realiseren en een sterke buffer tegen nefaste stress.
Zoek een sparringpartner Een mentor, coach, iemand die in een ander bedrijf een gelijkaardige functie uitoefent, … . Iemand die zonder oordeel of veroordeling naar jou wil luisteren vanuit oprechte interesse en nieuwsgierigheid. Ga voor iemand die buiten jouw werkcontext staat. Iemand bij wie je zonder risico je stress kan evacueren en die je tegelijk terug op positieve sporen kan brengen. Iemand van wie je aanvaardt dat hij of zij je een spiegel voorhoudt .
Gebruik je talenten
Als zelfstandig ondernemer had je ooit een droom… een droom om iets in de wereld te zetten vanuit je sterktes, je vermogens, datgene waar je goed in was en waarvoor je heel veel energie voelde. Wanneer je onder aanhoudende stress staat dan verlies je vaak je een deel van je mogelijkheden of ga je je talenten overdrijven. Dit zorgt voor energielekken.m Je vraagt je misschien momenteel af waarom je er ook alweer mee was begonnen, met dat zelfstandige ondernemen, zodanig kunnen je energiegevers ondergesneeuwd geraakt zijn doordat bij zelfstandig ondernemen zoveel meer komt kijken dan je ooit voor mogelijk had gehouden.
Stop het lekken door op zoek te gaan naar manieren om terug in je kracht te komen. Loopbaancoaching kan je daarbij mogelijk helpen. Lang niet alle loopbaancoachees komen immers bij een loopbaancentrum terecht vanuit het idee dat ze van werk willen veranderen of met het idee spelen hun zaak op te doeken. Verre van… en meer dan helft van zij die toch met die vraag bij ons terechtkomen zien na het loopbaantraject weer meer perspectief en mogelijkheden die hen terug bij hun energie brengen ZONDER daarvoor drastische beslissingen te moeten nemen. De oplossing zit soms in kleine dingen die je niet meer zelf ziet doordat je verstrikt bent geraakt in heel veel praktische en andere bezwaren.
Hopelijk helpen deze tips jou ook. De deelnemers aan de sessie vonden ze alvast waardevol in de strijd tegen de nefaste gevolgen van negatieve stress.
30 juni 2015coaching, ConsulteaReacties uitgeschakeld voor die eerste infosessie loopbaanbegeleiding..Els
9 juni was het zover… Meer dan op tijd stond ik in het mooie zaaltje van het Brouwershuis van Opwijk (https://www.facebook.com/pages/Brouwershuis/693849687350306) om alles klaar te zetten. En de tijd verstreek. Een lichte paniek maakte zich van mij meester. Ze zouden toch komen? Had ik nog een herinneringsmailtje moeten sturen?
… tot om 19u25 alle deelnemers binnendruppelden. Het werd een mooie avond met geïnteresseerde mensen, boeiende persoonlijke verhalen, pertinente vragen.
Ik geef het toe: ik had op een iets ruimere opkomst gerekend, maar alle begin is moeilijk, zeker? Degenen die er waren, ben ik heel dankbaar.
Alweer mocht ik ervaren welke energie het mij geeft om mensen een andere weg te mogen tonen, om te mogen spreken over wat mij passioneert en om te mogen proberen anderen daar ook warm voor te maken.
Er was ook een nichtje van me aanwezig: zeer happy op het werk en op zoek naar extra inzichten om die goesting ook over te brengen op haar collega’s. Want ook zo maak je je werkomgeving aangenamer, stimulerender en meer en langer werkbaar. Relationeel craften heet dat met een duur woord… Natuurlijk gaat het over je eigen talent, maar nooit staat dat los van de ander. Het komt tot uiting in relatie tot de ander, het kwijnt weg door de (slechte) relatie met de ander of het blijft onontdekt door het ontbreken van verbinding met de ander. Loopbaancoaching is dus ook onderzoeken hoe relaties jouw talenten beïnvloeden, hoe de context of omgeving je talent helpt of fnuikt. Een boeiende reis is dat, zo’n loopbaantraject.
Kon je er die 9e juni niet bij zijn? Treur niet langer … de herkansing is nabij … Op maandag 14 september organiseer ik een tweede infosessie loopbaanbegeleiding. Wegens sluitingsdag van het Brouwershuis verleg ik mijn actieterrein naar ‘Het Groene Zaaltje’ in ons mooie CC Hof Ten Hemelrijk. Alweer om 19u30 en alweer met hetzelfde enthousiasme. Kom je ook?
20 november 2014stressbeheersingReacties uitgeschakeld voor 5 strategieën om je stress beheersbaar te houdenEls
In Nederland liep vorige week de “week van de werkstress”. Dit initiatief gaat uit van de bevoegde Minister Acher. Omdat wij in België niet moeten onderdoen voor de Nederlanders op het vlak van stress, veroorzaakt door het werk, en burn-out draag ik op mijn eigen, bescheiden wijze graag mijn steentje bij. Daarom deel ik hier graag met jou 5 strategieën om je stress beheersbaar te houden, om erger te voorkomen. Ze vragen weinig tijd, helpen altijd. Het vraagt alleen wat inspanning om deze eenvoudige technieken te integreren in je dagelijkse leven. Maar je stress zal verminderen, dat garandeer ik je.
Er was eens een gemotiveerde medewerker met ambitie. Dat trof! Want het bedrijf waar ze werkte, groeide en bood aan geëngageerde medewerkers kansen te over. Onze medewerker, die het prima kon vinden met de collega’s op kantoor, werd zo al snel hun verantwoordelijke… Goede wil te veel, opportuniteiten te over op de markt, en toch gaf deze nieuwe functie onze nieuwbakken manager vooral veel stress… Het aansturen van medewerkers, die gisteren nog collega’s waren, viel niet altijd mee. Het combineren van alle verantwoordelijkheden was niet evident. Medewerkers durfden al eens te morren. En het leek wel of haar goede bedoelingen steeds verkeerd werden geïnterpreteerd.
Het verhaal van deze junior manager is ook mijn verhaal. Van vele jaren geleden, toen ik als jonge uitzendconsulente de verantwoordelijkheid kreeg van een groot kantoor in Brussel. Ik heb gezwoegd, gezweet, gevloekt. En alle beginnersfouten gemaakt.
Te beginnen met het zelf blijven uitvoeren van taken die eigenlijk mijn taken niet meer waren. Zo was ik tenminste zeker dat het gedaan werd zoals ik het wilde. Mijn nieuwe verantwoordelijkheden deed ik tussen de soep en de patatten. Of ’s avonds, na de patatten, want het was de periode dat iedereen (oh wonderen der techniek! Jawel, beste lezer, van die generatie ben ik…) een laptop kreeg. En dus stond er geen rem meer op de werkuren…
Medewerkers vergelijken met mezelf: ook aan die fout heb ik me bezondigd, niet gehinderd door veel bescheidenheid. Ook dat zorgde niet bepaald voor een ontspannen sfeer op kantoor.
En mezelf beklagen natuurlijk. Waar had ik het aan verdiend om zo’n personeel te hebben? Deed ik niet al wat ik kon om het allemaal goed te laten draaien? Kon niet iedereen gewoon zijn of haar werk doen? Daar werd je tenslotte toch voor betaald?
Mijn bedoelingen waren goed. De manier om ze te uiten, namelijk door het gedrag dat ik stelde, waren op zijn minst ongelukkig gekozen. Dat denk ik nu. Toen nog niet. In de fase van de onbewuste onkunde was ik. Om snel in de fase van de bewuste onkunde te komen: die botsing deed geen deugd. Gaandeweg echter, via opleiding, ervaren collega’s en een sterke mentor (coaching moest toen nog uitgevonden worden) kreeg ik de kneepjes van het vak onder de knie. De basics althans want leidinggeven is een eeuwig leerproces: geen twee mensen zijn hetzelfde en ook ikzelf ben ik de loop der jaren best wel veranderd. het vak van ‘omgaan met mensen en leiding geven’ is dus een eeuwige uitdaging. Ik ondervond dat de coachende benadering de duurzaamste is. En dat alles begint bij zelfkennis. Want hoe kan je de ander tegemoet komen als je niet weet waar je zelf staat, wie je zelf bent?
Bla bla? Toch niet. Dat leidinggeven echt een vak is, daar ben ik intussen wel van overtuigd. Dat je je authentieke zelf moet kunnen zijn en dat dit het zich aanpassen aan de ander niet in de weg staat, ook daarvan ben ik overtuigd.
Heel veel bedrijven nog niet, helaas. Kijk maar naar de wijze waaro nieuwe managers vaak worden aangeduid: de ‘best in class’ haalt het vaak op zijn meer waarde- en mensgedreven collega. En wanneer het helemaal fout dreigt te lopen nadien, sturen ze hem naar een opleiding ‘people management’ of ‘communicatievaardigheden’ godbetert. Daar voelt onze expert zich vaak als een vis op het droge. Het lijkt wel een strafkamp.
Neen, dan de bedrijven die doorhebben dat de tijd van de autoritaire, alles-best-wetende manager die als een strenge huisvader instructies geeft, voorbij is! Zij passen zich aan aan de nieuwe realiteit, één waarin medewerkers zoeken naar de zin van hun werk, willen kunnen geloven in wat ze doen en geïnspireerd willen worden door hun verantwoordelijke in plaats van gecommandeerd. Overtuigd willen ze worden, dat hun keuze voor bedrijf x en functie y wel de juiste was! Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat de commandostijl volledig moet worden gebannen… het is zaaks hem dan op te diepen wanneer hij echt noodzakelijk is. Als het kot in brand staat, richt je ook geen cursus brandblussen in.
Leidinggeven anno 2014 is een vak apart. De uitdagingen van leidinggevenden zijn de uitdagingen van het bedrijf.
