gecoacht worden is kiezen voor groei

Momenteel naderen een aantal van de coaching trajecten die ik mag begeleiden hun einde. Tijd dus om met de coachee in kwestie een afsluitende evaluatie te maken. Coaching is er op gericht een duurzame verandering tot stand te brengen en dus een proces van persoonlijke groei te bewerkstelligen.

Wat daarbij steevast naar boven komt is volgende verontschuldiging: ‘sorry dat ik zo heb zitten zagen tegen u.”

Ik ervaar dat nooit zo. ‘Zagen’ heeft zo iets fatalistisch in zich. Zo iets van malcontentement maar toch niet willen veranderen. Iets van berusting, geen uitweg zien of willen zien en dus emoties ventileren via gezeur. Om er zo (tijdelijk) van af te zijn. Een keertje goed zagen lucht op, blijkbaar… tijdelijk dan, want de situatie verandert er niet mee.

Alleen ervaar ik dat in mijn coaching gesprekken nooit zo. Het is zeker wel zo dat er vaak geventileerd moet worden. Coachees komen altijd met een rugzakje bij me aan (gevuld met frustraties, angsten, teleurstellingen, onzekerheden, twijfels …).  In onze organisaties staat het presteren immers vaak voorop waardoor er weinig tijd overblijft om echt in gesprek te gaan met de eigen leidinggevende over net die dingen die op termijn een verschil kunnen maken en tot een duurzame verandering kunnen leiden. Net op dat vlak kan individuele coaching een oplossing bieden.

Het ventileren tijdens een coachingsessie is dan noodzakelijk om ruimte te maken voor een ander zicht, het zicht namelijk op een ander perspectief. Het is een stap in een proces dat uiteindelijk leidt naar nieuwe inzichten, een verruiming van de percepties, en naar meer opties om met de uitdaging of situatie om te gaan.

Om dat te bereiken nodig ik tijdens de coaching de coachee uit naar de situatie te kijken met een andere bril. Want het is niet de gebeurtenis die bepaalt hoe we erop reageren, het is de wijze waarop wij naar die gebeurtenis kijken. Ik nodig hen dan uit anders naar dezelfde situatie te kijken, zich daarbij andere vragen te stellen. En net daarbij kan ik helpen:  vragen stellen en uitdagen. Tot een ander perspectief, een onvermoed inzicht. Da’s waar coaching om draait: mensen helpen bij het verruimen van hun perspectief en inzichten, want het is daaruit dat nieuwe oplossingen ontstaan. Nieuwe verbindingen. Broos aanvankelijk, maar ze zijn er.

Vandaag nog gebeurde het en de coachee besefte het terwijl hij het uitsprak: “da’s eigenlijk paradoxaal wat ik hier zeg hè”. Maar het zaadje was wel geplant en ineens kwamen er nieuwe manieren van kijken naar dezelfde situatie. En daaruit volgden nieuwe opties voor oplossingen: een klein keitje was verlegd in de rivier, het mogelijke begin van een nieuw gedrag. Da’s de bijdrage van de coach: hij of zij capteert de (schijnbare) contradicties, geeft ze terug aan de coachee en begeleidt naar andere inzichten, met aandacht en zorg voor de coachee, met humor en confrontatie.

Groei begint bij inzicht. Elke stap die daartoe bijdraagt is waardevol en heeft het potentieel om de rivier een andere richting op te sturen. Dat is het potentieel dat coaching heeft, voor iedereen die naar zichzelf durft te kijken.

Wil jij je medewerkers ook deze unieke kans op zelfinzicht  en groei bieden? Ik bied individuele coachingtrajecten aan: http://consultea.be/coaching-voor-bedrijven/.